Friday, November 25, 2011

Peace Talks - MILF Editorial - On Miracle

This summary is not available. Please click here to view the post.

NDF-EV warns of 8th ID's escalation of war in wake of Army chief's visit

 

 

From the Website of PRWC

links:  http://theprwcblogs.blogspot.com/2011/11/ndf-ev-warns-of-8th-ids-escalation-of.html#more

 

NDF-EV warns of 8th ID's escalation of war in wake of Army chief's visit

National Democratic Front of the Philippines
Eastern Visayas
Nob. 23, 2011

The National Democratic Front-Eastern Visayas today warned that the recent visit of new Philippine Army chief Gen. Emmanuel Bautista to the 8th Infantry Division is in preparation for the escalation of war. "The Aquino government appears hell-bent on pursuing all-out war in light of its refusal to resume peace talks with the National Democratic Front of the Philippines," said Fr. Santiago Salas, NDF-EV spokesperson. "Thus, the new Army chief's inspection of the 8th ID emphasizes that Eastern Visayas is one of the priority regions targeted by the Oplan Bayanihan of the Armed Forces of the Philippines. Moreover, in lieu of peace talks, the Aquino regime is amassing weapons to unleash total war on the people. In the midst of economic crisis, it will be spending P10 billion to upgrade the AFP, aside from continuing to receive US military aid and its announced intentions to acquire weapons from South Korea.


"It smacks of hypocrisy for Gen. Bautista to call on the 8th ID to respect human rights while the AFP is saber-rattling at the same time. The 8th ID continues to enjoy impunity in carrying out Oplan Bayanihan by occupying civilian communities and violating the rights of civilians. A glaring example is that one year later, justice remains denied to noted scientist Leonardo Co and his assistants who were massacred by the 19th IB in Kananga, Leyte."

Fr. Salas also said the 8th ID's drive to declare Samar and Leyte as "insurgency-free" is a euphemism for brutally attacking and suppressing the people who are demanding fundamental changes. "The 8th ID viciously puts down those who demand basic socio-economic reforms from the Aquino government. Gen. Mario Chan, 8th ID chief, claims the glittering generalization that road projects worth billions of pesos will bring prosperity to the region. But these will in fact further hasten social injustice, poverty and misery by facilitating the Aquino government's plans to open the region to large-scale mining and logging. The people will remain in rags as long as they are not uplifted by genuine land reform, national industrialization, the end of imperialist control of the economy and other basic changes."

The NDF-EV spokesperson urged the people to oppose Oplan Bayanihan and fight for a just and lasting peace. "The people must continue to expose and oppose the continuing climate of impunity for human rights violations under Oplan Bayanihan. They must continue to unite and challenge the Aquino government to stop all-out war and instead spend the military budget on social services. They must call on the Aquino government to resume the peace talks with the NDFP and resolve the root causes of the civil war. The people must persevere in their militant and revolutionary struggles to attain national liberation and democracy."# 





 PRWC Website


links:  

http://theprwcblogs.blogspot.com/2011/11/ndf-ev-warns-of-8th-ids-escalation-of.html#mor



Friday, November 18, 2011

Human Rights Promotions and Constructive Criticism and Analytical Comments






Human Rights Promotions and Constructive Criticism and Analytical Comments 

Peace Talks Issues

Root of Internal Conflicts
Discovering the Answer of The puzzles of Internal Conflicts

What are the Different parties in the Armed Conflict negotiable unity to End the War or Internal Armed conflicts or Good Agreement in the Peace Talks?

Every Parties has different Belief in Political and Economic Governance Implementations to rule over the Philippines and for the People.  The CPP-NPA-NDF are Fighting for Rights to Self Determinations changing the Governance Political System for National Democracy and Socialism and Communism of the Philippine Liberations and the MILF are Fighting also for their Rights of Self Determinations for the Bangsamoro or Muslim Liberations, the two parties insurgence are different in Political Perspective Struggles in fighting their Right to Self Determinations.  Our Present Government Political Party Governing and other Democratic parties are protecting the Governance for their Poltical belief.  Our Present Government Party running the Government are Liberal Party, our governance are attached and under with the United States and WB and IMF which our economy is always in Poverty and we are in third world country…..

How this different political parties and belief in Political will unite in one……Lets us tackle the National Democracy of CPP-NPA-NDF and the Present Governance

National Democracy ( Pambansang Demokrasya )– Ito ay isang Linyang pampulitika kung saan ang adhikain nito ay kasarinlan at pagkakaroon ng sariling kapasyahan at pagpapalaya sa isang bansa mula sa kontrol ng dayuhan o ibang bansa sa pamamagitan ng Pulitika, Militar, Ekonomiya, Cultura at Edukasyon. Gayundin ang pakikipagugnayan sa ibat ibang bansa o pakikipag kasunduan sa usaping militar at pangekonomiya upang tayo ay pasakop sa mga tuntunin na kanilang inaatas sa atin, at gayundin sa mga institusyon ng mga sinasabing nagpapautang para sa pagunlad o World bank at IMF ang mga ito ay mga instrumento ng Imperyalismong US upang kontrolin ang ekonomiya ng isang bansa at diktahan ang kanilang pamamalakad at mga economic trade. Narito ang mga Programa ng Pambansang Demokrasya sa pagpapaunlad ng Bansa at pagahon sa kahirapan at pagkakaroon ng magandang Gobyerno at Hustisya, Pulitika, Ekonomiya at kultura at Panlipunan.

Sa ganitong sitwasyon ng isang bansa kung saan ay nasa ilalaim ng nabanggit na klase ng kalagayan na ipinapailalim ng mga Pulitikong namumuno ng bansang ito sa mga imperyalista ay patuloy na kontrol at sakal tayo ng bansa at mga institusyong ito at tayo ay sunud sunuran sa kanilang mga dikta sa mga naitulong at mga kasunduan na ating nilagdaan sa kanila. Ang ating bansa kung saan may mga nagaadhikain ng Pambansang Demokrasya upang makalaya sa sitwasyong pagpapailalaim sa poder ng dayuhan na patuloy na nagpapahirap sa ating bansa at maliiit na mamamayan na tinatawag nating poverty issuesat nireresolba sa kasalukuyan ng Pantawid Kapamilya Program na parang feeding program ito upang makatawid ang nagugutom na milyong milyong Pilipino, isinasapraktika dito ang ating Right to Food and other Rights sa Pantawid Kapamilya Program, subalit hindi ito ang model applications nito kundi ang mabigyan ng sapat na pagkakakitaan at kabuhayan ang Lipunang Pinoy upang hindi magutom datapwat nauwi sa ganitong pangangailangan ang mga pinoy na kailangang ibigay ang Right to Food ng isusubo na lang sa kawalan ng hanapbuhay at patunay na hindi kaya ng bansa na bigyan ng kabuhayan ang milyon milyong Pinoy na ito kundi ang pakainin na lamang sa palad ng Gobyerno na isang masaklap na sitwasyon sa ilalim ng mga institusyong IMF-WB at US treaty at pamumuno ng liberal at mga namumunong may mga Pansariling interes at pagpapayaman lamang ang inaatupag at ang focus ng country development ay para sa kanilang mga negosyo at pamumuhay at hindi sa pagunlad ng buong bansa kagaya ng mga commercial spots dito sa atin na well develop at ibat-ibang tourist spots pero sa kabilang banda ay may payatas at mga barong barong o squatter sa mga pusalian sa ibat ibang parte ng bansa at walang malinaw na reporma sa lupa at mga pabahay at kabuhayan ang gobyerno hinggil dito, and national and local na programa dito ay hndi magkaisa kaya hindi tayo nagkakaroon ng develop geographical residence na kung saan pag napadako ka sa Lungsod ng maynila o isang probinsya ay makakasiguro kang may maayos na tahanan kang maiinuman o mapapagtatanungan.  Tayo ay may Karapatang Pantao kung saan ang karapatang Right to Self Determination na tinatawag ay ating ipinaglalaban upang sa gayon ay magkaraoon tayo ng kasarinlan at sariling katatayuan upang patakbuhin natin ang ating bansa mula sa ating sariling kakayanan at pagpapasya.    

Ang Lipunang Pilipino sa kasalukuyang Demokrasya na pinapatakbo ng Liberal Democracy at ibat ibang Pulitika sa nakaraan ay pawang hindi umuusad at nagkakaroon ng pagunlad mula sa panahon ni Marcos at ng kagalang galang na Senator Recto na kumalaban sa imperyalismo at  hanggang kay Aquino sa mga kasalukuyan.  Ang ating bansa ay hindi umuunlad sa pakikipag ugnayan sa United Statesat pagutang sa tinatawag na World Bank at IMFmula’t mula sa simula nuong umutang tayo dito upang magpaunlad ay wala tayong napala at hindi pagunlad ang ating nakuha kundi paglubog at pagiging aso ng mga institusyon na ito kundi upang suportahan lamang ang ganid na mga korup sa Pilinas na namumuno na kung saan ay sa kanila napupunta ang mga inuutang dito at hindi sa mga proyekto at kahit 100% sa proyekto ito mapunta ay malaki ang kapalit nito na hinihingi ng mga institusyong inutangan na instrumento ng US upang sakalin ang mundo sa kakulangan sa pera at masakop ng imperyalismo..

Hindi mabago bago ang istilo nga ating ekonomiya ang umuutang sa WB-IMFat humiingi ng tulong sa US of mangutang din sa kanila upang umunlad ngunit may pagunlad ba tayong natamo sa kanila.  Puro paghihirap lamang at paglabag sa mga karapatan at injustice ang ating nakukuha sa mga ito.  Ang Pilipinas ay palaging nasa karsonsilyo ng Bansang US at institusyong pautangang ito na nagdudulot lamang ng kahirapan sating bansa hindi tayo umunlad at nagkakaroon ng magandang buhay. Ang mga Partidong Pulitika namumuno ngayon at supporter nito ang siyang nakikinabang lamang dito, gaya ng Liberal at Nacionalista Party.

Dapat ang lipunang Pilino ay malaman na hindi tayo uunlad sa ganitong klase ng istilo ng ekonomiya upang umunlad.  Baon na sa utang ang Pilipinas at sunud sunuran din sa US ang bansang ito hawak nila tayo sa leeg at sila ang nagdidikta ng ating pagunlad at ang mga consultations nila sa ating economy at politics ay pawang paglubog lamang ng bansa. Ang ating mga pikikipaugnayan O mga Economic treaty sa US ay pawang hindi nakakapagpaunlad sa atin.  Ang mga naglalakihang korporasyon sa Pilipinas ay pagaari ng mga kano o mga Multinational Company of United States hindi upang ipamahagi ang kanilang produkto at galing kundi upang monopolyohin ang pilinas at kontrolin ang mga kalakaalan at produksyon na malakihan sa Pilipinas at sakupin ng kanilang imperyalismo.

Ang istilo ng ating produksyon sa mga agreement o treaty ay hindi mapapapagpaunlad sa ating Bansa at ang ating mode of produksyon na tinatawag ay hindi nagpapaunlad ating Bansa kung saan ay mga dayuhan ang nakikinabang una na dito ang US, ang mga raw materialna produksyon sa ating bansa na ine-export natin ay hindi nakakapagpaunlad sa atin kundi tinutuyot nito ang ating likas na yaman at pinapakinabangan ng ibang bansa maging sa paglinang pa lamang nito ay dayuhan na din ang namumuhunan at kumikita dtio at tayo din ay umiimport ng mga yaring materials upang buuin dito sa ating bansa ang isang produkto na pagaaari ng isang malaking multinationals ang Manufacturing at Assembling Corporations na ito at ibinebenta sa ibat ibang bansa maging sa ating bansa ang ating bansa o local and for export manufactures at ang Pilipino ay walang sarili at kakayanan na magmanufacture mula sa pagyayari o produksyon ng raw materials hanggang sa isang finished products ng mga naglalakihang produkto gaya ng electronics at mga vehicles at etc kundi upang itrade dito sa ating bansa at maging pangexport man, sardinas at ibang mga produkto lamang ang finished products na kaya ng pilipinas ang packging nito o latang pinaglalagyan ay inangkat pa sa ibang bansa at hindi gawang Pinoy ang masaklap nito ay pagaaari pa ng dayuhan ang mga negosyong ito kundi naman ay mga mapaniil na uri na mga Pilipino at mga Chinese-Pinoy. Tayo ay pawang trabahador lamang o labor force at ang kakayahan lang ay bumuo sa isang manufacturing, ang mga makinaryang ginagamit sa produksyon ay mga angkat at pagaari ng dayuhan at kung ang produksiyon nito ay hindi sasapat na kita para sa puhunan sa equipment ay kumokontrata ng paggawa sa ibang bansa ang mga korporasyong ito upang ayuda sa kanilang produksiyon kagaya ng lata ng sardines sa pagmamanufacture ng sardines o ang spare parts ng isang sasakyan, electronics etc., para mabuo ito ay galing sa ibat ibang manufacturing din maging dito sa local o abroad.

Ang Pilipinas ay puro simula na walang puhunan at palaging mangmang at hindi na tayo umabot sa estado na marunong na tayong gumawa ng makinaryang gagawa ng lata ng sardines o anupamang kailangan sa isang produksyon hindi basta bumuo ng isang produkto ang produkto na ating ginagawa ay pangoutput lang o consumers goods hindi yung nakakaproduce. Wala tayong mga parang machine shop industries na gumagawa ng makinarya, halimbawa yung makinaryang gumagawa ng lata ng sardines hindi natin kayang gawin yun aangkat pa tayo ng makinaryang yun, mina ng bakal madami tayo pero ineexport natin bilang raw materials at ibang bansa ang gumagawa nito upang gawing lata o turnilyo o steel sheet at ibabalik dito sa pilipinas at yung inangkat na makinaryang panggawa ng lata ang magmamanufacture naman ng lata para sa pagmamanufacture naman ng sardinas. Samantalang mula sa pagmimina tungo sa manufacturing ng may makinarya ng latang yari dito sa atin ang dapat na proseso at hindi na iexport pa at dapat pagaari ng Pilipino lahat ito at mas mabuti kung buong pilipino sa gayon Pilipino ang makikinabang sa lahat ng produsiyon sa output consuming of goods at profit. Ang usaping panlabas hinggil dito kung makakatulong sa ibang bansa at mundo ay ating ipapamahagi ang ating manufactures dito hindi surplus o upang monopolyohin ang mundo sa lata ng sardines o anupamang produktong yari sa Pilipinas. Ang iba pang nagyayari ay ineexport natin ang yaing pinoy na ed kalidad at umeexport tayo ng surplus at hindi de kalidad na produkto maging sa produksyon ng sakahan o Agraryo.  

Kung makukumpleto natin ang produksyon ng bawat mga kailangan sa isang finished products ay madaling uunlad ang ating bansa at may sarili tayong makinarya dito at pagaari natin ang mga negosyong ito at magkakaroon tayo ng full employments sa istilong at sitwasyong ito, ang EPZA ay patunay ng Sure Investments of Business ng ibang bansa at paggiging assembling country ng Pilipinas ng mga produkto ng ibat-ibang bansa na ikinakalakal nila sa ibat ibang bansa nagbibigay ito ng trabaho at taxes collections na ating pakinabang kumabaga subalit malaki ang pinsalang kapalit na waste nitong mga assembling na manufacturing na ito at ginagawa lang tayong manufacturing site lalo na toxic pa waste nito at ang kikitain dito ay sa dayuhan napupunta at hindi ganun ka strict ang pamamalakad dito pero kung titingnan mo ay parang Park ang assembling zone na ito na sobra kaganda din at lawak ngunit ito’y panlabas na kaanyuan lamang at hindi lamang yan ang malalaking cars manufacturing na nakabase sa Pilipinas na pagaari ng ibang bansa at pagkayari ay ibinebenta din sa ibang bansa at maging dito sa atin, for export and local manufactures at pawang dayuhan ang nakikinabang ng tubo o kita dito na dinadala nila sa kanilang bansa at hindi pinapakinabangan ng ating Bansa, Samantalang napakaganda nitong mga industrial site na ito at hindi kung saan-saan lang naglipana ang mga industrial plants sa Pilinas na kagaya sa Maynila na kulay itim na ang ilog Pasig sa mga waste ng industrial site at plants na kung saan-saan naglipana duon at kung ang industrial site o business na ito ay pagaari ng Pilinas o mga Pilino at ke for export at local manufactures pa ito at ating aalagaan ang ating kapaligiran sa anumang pinsala nito ay uunlad tayo dito. 

Ang mga Burges o mayayaman sa ating bansa na nagmamayari ng mga malalaking multinationals dito sa atin ay pawang mga aso rin ng mga kano at mga tautauhan ang hindi naman ay siya ding nagpapahirap sa atin at nagmamayari ng naglalakihang lupain at ang mga simpleng magsasaka ay ni walang sariling lupain upang pagyamanin at ang gobyerno ay walang magandang programa hinggil dito sa Reporma sa Lupa at usapin ng pagundlad sa Agraryo at walang mabuting usapin din sa sasahurin at benepisyo ng Labor Force, halos Contractual pa ang inihaharap ng mga kumpanya sa hiring upang hindi sila kumonsumo ng malaki sa benepisyo at malaking pasahod, ang minimum na pasweldo ay hindi pa kayang bumuhay ng isang pamilya o magkararon man lang ng matiwasay at maunlad na buhay o ni wala pa ito sa standard living ng isang tao o pamilya na maasaahan ang sinasahod sa maunlan na lipunan nito na kanyang ginagalawan na kung saan ay kumpleto ang suportang gobyerno sa lahat ng mga pulic service at kayang bilihin at konsumuhin ng isang manggagawa ang minimum niyang sweldo ng maunlad...…..     

Ang Pilipinas halos marami pa sa ating mga Pilipino ang hindi pa nakakalam ng Pambansang Demokrasya at pamamalakad sa ekonomiya o istilo ng ating bansa sa ekonomiya at ano ba ang programa at pang-pulitikang stand ng Pambansang Demokrasya upang umunlad ang Pilipinas at makaahon sa kahirapan.  Ang nasabing ating pangksalukuyang ekonomiya na nakasandal tayo sa IMF-WB at US kung saan ay marami sa ating hindi alam ito at ang may alam ay patuloy lamang na tinatatangkilik ang ganitong klase ng ekonomiya gaya ng partido ng mga liberal at mga supporter nito na kung saan ay mga mayayaman lamang at mga nasa partido nila ang nakikinabang dito lalo na ang mga corrupt sa Gobyerno.  Pinipili nila na tayo ay palaging nasa karsonsilyo o ilalim ng US at IMF WBna kung saan ay sila ang nakikinabang dito at ang mga masang Pilipino ay hindi nakikinabang at umuunlad dito gayundin ang kalaban nilang mga mayayaman dito sa atin na iginugupo ng kapangyarihan sa pulitika at tratado upang iilan lang malakihang makinabang sa ating ekonomiya.  Ang Pilipinas ay isang Kapitalistang Bansa at may tatlong klase ng kalakalan mayroon tayo, Korporasyon at Partnership at Single Proprietorship at ang Cooperatives non profitable entity naman ito. Sa tatlong yan umiinog ang kalakaran ng bansa at pamumuhay at Sino ang nagmamayari ng mga korporasyong na iyan at mga negosyong mga yan kung susuriin natin ang Pilipinas sa mga negosyo ay pagaari ng mga dayuhan at mga tuta ng kano sa Pilipinas at mga mayayaman sa Pilipinas ang mga naglalakihang negosyo maging korporasyon o Partnership at mga Single Proprietorship. Paano uunlad ang Pilinas sa tatlong kalakarang iyan na ang mayorya ng pinoy ay lakas paggawa ng mga negosyong mga yan at pawang walang boses sa labor force ruling at benepisyo o mga usapin ng kikitain ng negosyo upang magtamasa din ang gumagawa at hindi lamang kakarampot na sahod o minimum wage na kulang ipampamilya kundi ito’y pang single na tao lang upang makaraos lang sa gutom at hindi pa rin tumungo sa pagunlad ang susweldo ng minimum wage.

Ang galaw ng mga negosyong mga yan ay naayon sa tratado natin sa US at mga treaty natin sa IMF at WB kung saan ay napapaboran palage ang mga negosyong mga yan at ang talunan ay palaging manggagawa at milyong milyong pilipino na hindi maaccomodate ng mga negosyong iyan at ng pamahalaan na nagdudulot ng poverty issues, sa isang salita gutom ang walang trabaho na siyang consumers din ng mga negoyo sa bawat isa. Lahat tayo ay gagawa sa ibat-ibang kakayanan upang mabuhay subalit hindi kaya ng Gobyerno bigyan ang bawat kakayanan ng pamumuhay at maging pagbibigay ng edukasyon sa bawat kakayanan ay bansot sa kakulangan ng edukasyon. Samantalang kukulangin ang manggawang pinoy kung makokompleto natin ang bawat industriya na pangangailangan ng tao lalo na sa maunlad at modernong panahon. May kumpetisyon pa sa industriya na makapagpapadami lalo ng trabaho at magpapamura ng bilihin. Kung puro national industries ito ay uunlad tayo at ang competing foreign country ay limitado at ang local manufactures ay tatangkilikin natin upang umunlad tayo laban sa limitadong foreign competitors. Gayundin kung pauunlarin natin ang agraryo na ating kailangan sa ating pangaraw araw na kakainin at ibat ibang pangangailangan at itaas ang antas ng kabuhayan sa mga agraryo ang kabuhayan. 

Dapat ay magising na tao sa ating kamangmangan na hind tayo magkakaroon ng pagunlad sa mga nasabing istilo ng ating Pamahalan at Ekonomiya.  Ang kailangan natin ay magsarili o putulin natin ang ugnayan sa US and IMF WB at iba pang bansang nagpapahirap satin upang tayo ay hindi nila makontrol at tayo ay umunlad ganun lang kasimple yun na stand ng Pambasang Demokrasya o pulitikang pananaw o Political Perspective ng National Democracy at mga nabanggit.  Ibasura natin ang mga economic treaty sa US at ibat-ibang maling pakikipagugnayan panglabas na hindi nakakapagpaunlad at Baguhin ang moda ng produksyon upang tayo ay umunlad. Lugmok na ang lipunang pinoy sa pakikipagugnayan at tratado sa Bansang US iyan at mga Insitusyong iyan at maling pamamalakad at paggogobyerno at mode ng produksyon sa ating ekonomiya at ang simpleng produksiyon ng ating natural resources ay nililinang at pinakikinabangan ng mga dayuhan at mga sakim na pulitiko at negosyante sa Pilipinas na sanay makakapagpaahon sating bansa sa kahirapan sa mga kikitain dito at ang lakas paggawa nasanay ang produksiyon ay pilipino ang nakikinabang kahit ito ay iexport pa ay dayuhan ang nakikinabang sating lakas paggawa o labor force sapagkat puro kumpanya ng dayuhan ang naglalakihan sa Pilipinas na ating pinagsisilbihan kundi naman ay tuta ng kano at mga switik at mapangapi na negosyanteng pinoy it means ang ipinagtratrabaho natin ay mga dayuhan at mga mapangaping Pilipino at hindi parehas sa kinikita ng negosyo at hindi para sa ating kapakinabanan at pagaari…..  

Ang insurgency ay umusbong sa ating lipunan sa ganitong sitwasyon ng ating bansa.  Ang mga gustong magkaroon ng Pambansang Demokrasya ay pinapatay ng ating pamahalaan at mga alyado nitong mayayaman sa tulong ng US sa mga tulong na ibinigay nila sa ating military.  Humawak ng armas ang mga nagadhikain nito at nagpalalim ng pampulitikang pananaw at nagtatag sila ng Partido ng komunista ng Pilipinas upang kalabanin ang ating gobyerno at palayain ang ating bansa sa pakikipaglaan sa ating kasarinlan na nabanggit at sila ngayon ang kaharap sa ating Peace Process.  Ang sinumang tumututol sa sa mga treaty ng ating pamahalalaan ay pinapatay at bumabatikos sa mga anomalya nito at nagaadhere ng mga pangekonomiyang kung saan ay ang lipunang pinoy ang makikinabang.

Ang Pambansang Demokrasya ay hindi imbento sa pilipinas lamang kundi ito ay mga karanasan din sa ibat ibang bahagi ng ating mundo na kung saan ay kinakailangan ipaglaban ang pambansang demokrasya ng bansa upang makalaya sa kontrol ng isang dayuhan.

Hindi lamang ang pakikipagungnayan sa US ang nagpapahirap sa atin subalit ang mga gawain ng US sa world trade at world market at world organizations ay puro pagpapahirap at sila lamang ang nakikinabang ng mga mauunlad ding mga bansa.

Ang Pilipinas ay hindi naging matalino sa mga pakikipagugnayan sa ating mundo kagaya ng APEC etc., na kinakailangan din ng ating bansa para sa kaunlaran at pamamahagi din ng ating kaunlaran at talino at yaman. Hindi nangangahulugan ng Pambansang Demokrasya o kasarinlan ay hindi na tayo makikiisa sa mundo bagkus ang bawat nagsasariling bansa sa mundo ay may ugnayan din para sa ikakaunlad ng mundo at bawat bansa.   

May isang magandang pamamahagi ng talino at kakayanan ang United States sa mundo na ikinauunlad ng mundo ito ay ang internet at computers at softwares nito napakagandang pamamahagi nito sa kaunlaran ng mundo subalit hindi natin dapat monopolyohin ito at turuan natin ang bawat bansa ng kakayanan upang paunlarin ito at ibalik tulong sa bawat isa. Napakagandang teknolohiya na nagpapausad ng mundo.  Sanay hindi nila ginagamit ito sa mga imperyalismo nilang gawain at magpaunlad na lamang sila ng mundo at modernisasyon ng tao. Sanay maging orientasyon ng mga bansa sa Modernong panahon ay magtulong tulong sa pagunlad gaya ng pagimbento ng computers at internet at hindi ang magkaroon ng sariling pagunlad lamang at pakikinabang sa mundo at sakupin ito sa di tuwirang armed battle gaya ng imperyalismo na sinasakop ang bansa sa pamamagitan ng ekonomiya, pulitika, kultura na nagagawa nilang diktahan ito at maging sunod sunuran sa kanila sa mga galling nila sa ekonomiya at pulitkang pagkontrol gayan ng IMF–WB policy na umiipit sa bawat bansang lubog sa utang dito ang pautangang isntitusyon na ito ay sinasamantala ang bansang matindi ang korupsyon upang palagiang umutang dito sa mga deficit ng bansa at mga proyektong kunwariy pagunlad subalit pansariling bulsa lamang gaya ng controversial Internet broadband Government Development ZTE deal sa China nuong panahon ni Gloria Arroyo na nabubuko ang anomalyang ito matapos na ang mag naglalakihang transaksyon at napapalusutan nila ito ng walang pasubali. Sanay maging vigilant at nationalist at makatao at makaDiyos ang mga kawani ng gobyerno upang ang mga ganitong deal at mga malaanomalyang proyekto ay nabubuko at natutulan na dagdag pahirap sa bulsa ng pangkaraniwang juan na inaawas sa mga VAT purchase at ibat ibang taxes pa upang makabayad sa utang sa IMF at WB.

Sana kahit tayo ay nasa poder ng US at mga institusyon ng WB-IMF kung ito naman ay nagpapaunlad sa ating bansa at walang Pilipinong naggugutom at naapi at inaabuso ay bakit pa natin aadhikain ang Pambansang Demokrasya o anumang Pulitika na Pinagtatalunan ngayon sa Peace Table ang CASER at Political Reforms na Pagbabago ng pamamalakad. Simulat sapul ay hindi nga tayo magkaroon ng pagunlad sa mga pag-ugnay sa kanila at pakikipagdasunduan gayundin sa mga pang-mundong kasunduan na kung saan ay ang US ang nagdodomina dito at mga malalaki ding bansa na siyang nakikinabang dito o mga naglalakihang korporasyon sa mundo na nagpapainog ng kanilang mga bansa at pulitiko upang ito ang kanilang iharap sa mga kasunduan ang dikta ng mga nagmamayari ng mga multinationals na ito at imperyalismo at mga burukrata kapitalista ng mga bansang ito gaya ng Pilipinas...

Hindi nangangahulugan na naniniwala ka sa Pambansang Demokrasya ay komunista ka na o sosyalista ka na o Ipinaglalaban mo ang Right to Self Determinations mo, itong karapatang ito ay bibinibigyan ang lipunan at mga tao na magpasya ng Pulitikang isusulong o gagawing pamahalaan na wala sa poder ng dayuhan of kontol ng dayuhan and CPP-NPA-NDF at MILF ay magkaiba ng Pulitikang isinusulong subalit parehong Right to Self Determinations ang kanilang karapatang ipinaglalaban na kung saan ay pareho silang nagadhere ng Arm struggle sa pagbabago na tinatawag nating insurgence of internal conflicts. 

Ang Pambansang Demokrasya ay inaadhere ng mga nasa midlle class status at mga Dating Senator na kumakalaban sa Imperyalismo upang magkaroon ng sariling kapasyahan at hindi kaya ng mga midlle class ang sumabak sa congressional seat at senate at Presidential seat, iilan lamang ang Senator upang isulong duon ang pagkalaban sa imperyalismo at isulong ang Pambansang Demokrasya at tutulan ang pakikipagugnayan sa tratado sa US at mga pinakikinabangan lang ng ibang bansa at mga pagpapatakbo ng ating ekonomiya kinakailangan dito ay pwersang pulitika upang madomina mo ang pulitika sa bansa at ang CPP-NPA-NDFay paghawak ng armas ang naging kapasyahan upang kalabanin ang Gobyerno at palayain ang bansa sa mga kontol ng dayuhan at maigiit and Pambansang Demokrasya at ang sosyalismo nilang pananaw.

Ang CPP-NPA-NDF ang pangunahing nagaadhere ng Pambansang Demokrasya at may pulitikang partido na silang dinadala at kumpleto ito. Iisa ang layunin ng lahat nga mga may pagtingin sa Pambansang Demokrasya maging legal man at sakal ang mga nasa legal na may adhikain nito at dinadaan sa dahas upang magtigil kaya ang CPP-NPA-NDF ay humawak na ng armas upang ipaglaban ito bata’y sa mga ganitong experiensya sa pakikibaka nito nuon pang panahon ni Marcos.  Sa ngayon ay may Peace Table dito o Peace process upang pagusapan ng mapayapa ang Root of Internal conflict upang matigil ang digmaan at maresolba ng labanan ng magkabilang panig sa mga insurgence.

Sa ngayon ay Pinaguusapan dito ang Human Rights IHL-International Humanitarian Laws at ng napagkasunduan nilang CARHRIHL bilang disiplina sa Labanan, naformulate din dito ang CASER at Political and Constitutional Reforms at dispostion of Forces ang Pinka Pinale bilang pagpapalawak ng usapin kung saan magkakaisa ng bawat panig at ibat-iba pang napagkasunduan sa peace table gaya ng JASIG at kung ano ano pa…..

May pagasa ba na matigil ang labanan at magmeet halfway ang CPP-NPA-NDF at GPH Gobyerno sa mga Prospectives nila sa usaping ng pagkakaisa sa Political Reforms at CASER o ano pa mang kanilang mapapagkasunduan?  Langit at Lupa ang agwat at pagkakaiba ng Pulitika ng Bawat isa wika ngay taliwas at magkaiba at napakahirap nilang magmeet sa gitna upang sundin ang bawat Constitusyon na gustong ipamalakad at mafoformualte sa Peace Talks sa usapin ng Political Reforms.

Ang Human Rights and IHL-International Humanitarian Laws ay maaring marepaso at kinisin upang 100 percent na maimplementa ito at sundin ng bawat isa bilang tuntunin at disiplina sa labanan.  Ang Human Rights din at kumprenhensibong saklaw nito sa Politics, Economics at Social at Culture ay pagusapan at igiit upang ipatupad ng GPH o Gobyernong kasalukuyan at darating pa kahit purely Human Rights lang at walang halong Pulitikal na Linyang pananaw at matamasa ng tao ang kanilang karapatan. Ang Right to self Determination ang karapatan na hindi ganun kadaling ibigay ng Gobyerno at partidong namumuno dito subalit ang ibang karapatan ay maaring syento por siyento o 100 percent na maipatupad at maigiit ng NDF sa GPH-Gobyerno sa Peace Table at matamasa ito ng tao sa lalong madaling paanahon.  Ngunit kung ang Pulitikang pananaw ng CPP-NPA-NDF ang paiiralin upang magmeet halfway at pagsanibin ang konstitusyon ng bawat isa ay mga 20 to 30 percent lamang ang posibleng maiibigay ng Gobyerbo sa Prospective drafts nito at alam nating lahat na hindi papayag ang Gobyerno dyan o ang partidong namamalakad ng ating Gobyerno, ang kanan at kaliwa ay hindi pwedeng magkaisa maliban sa pananampalataya at himala ng Diyos sa atin. 

Ang Right to Determination kung saan may National Democracy nang Pulitikang isinusulong dito at hindi ganun kadaling ipatupad ito bilang Human Rights o karapatan mo lang isigaw sa lansangan ang Pagbabago may pultika na itong dinadala upang palitan ang sistema ng Gobyerno at ang kasalukuyang Gobyerno at mga batas natin ay nasa karsonsilyo ng US-IMF at WB, at pinaguusapan sa Peace Table ang halfaway dito upang magkaisa muli. Ang Legal at Judicial Remedy nila dito ay malabong pagkakaisa sa magkahiwalay na pamamalakad dito ng kanilang mga bawat konstitusyon o pananaw at nabanggit sa mga paragraph ang National Democracy at sosyalismong pananaw hinggil ng CPP-NPA-NDF sa Right to Self determination na ipinaglalaban ng CPP-NPA-NDF, Gayunpaman ay sanay magkamabutihan sila at magkasundo sa usapin ng  Human Rights hinggil dito kung Human Rights ang basis ng Drafts ng pagbabago ng Constitution at pagsasanib ng konstitusyon ng bawat isa o anupamang mga Himalang solusyon na mapapagkaisa sa kanila sa usapin ng Political reforms upang matigil na ang digmaan.

Pagusapan din ang mga issues upang maiwasan ang mga opensibang hindi naman dapat at May God give the Goverance to the True and Equal Government who will Govern the Philippines, kahit kailan ay isusulong ng liberal at ibang partido ang pagsunod sa US-IMF WB at maprotektahan nila yaman nila at interes nila at maigting na kalabanin ang CPP-NPA sa Pananaw nito na Pambansang Demokrasya at Sosyalismo at ang CPP-NPA-NDF naman ay patuloy na ipaglaban ang paghiwalay dito sa IMF-WB-US at isulong ang Pambansang Demokrasya at Sosyalismong pananaw para sa pagbabago ng sistema at pagahon sa kahirapan tungo sa pagkakapantay pantay na pamumuhay……
  
Sanay ipaglaban ng CPP-NPA-NDF sa Peace Table ang comprehesibong karapatan ng lahat ng tao sa Pilipinas at iyon ang mabute. Napakarami ng usaping karapatan ang ipapatupad at dapat ipatupad ng Gobyerno at maibigay lahat ito ay giginhawa pamumuhay ng lipunang Pilipino. Sa karapatan pa lang ay hindi na kagkakaugaga ang gobyernong ipatupad ito at sundin ito mahaba pa siguro sa ipinaglalaban ng CPP at pananaw nila ang karapatang pantao para sundin ng Gobyerno. Ipaggiitan ng CPP-NPA-NDF ang tunay na karapatan ng tao sa GPH dyan sa Peace table mula sa usapin ng CASER at iiba pang comprehensibong sakop ng Human Rights at kahit purely Human Rights lang at hindi lang basta ito nakatuon sa pangdisiplinang protocol sa labanan at palagay ko ay 100 percent na matatamasa ng Pilino ang Human Rights sa usapin ng formulations sa CASER at iba pang usapin na maiiformulate at Idraft ng mabute ang Right to self determinations kung paano mapapaglabanan ng maayos.

Ang Pambansang Demokrasya ay nakasusug sa Right to Self Determinations na karapatang pantao at ating dapat alamin ito.

Maaring pagusapan sa Political Reforms ang Plebesito bilang options sa mapayapang labanan at usapin kung hindi mapagkakasunduan ang merging ng Constitution ng bawat isa. At paglabanan nila ito sa mapayapang labanan sa botohan at I-draft nila ito ng maayos upang maging mabuti ang hakbang at patuloy na usapin dito bilang mapayapang labanan. Maaring isa ito sa solusyon na hindi natin nakikita at ating tinutudla at kung paguusapan ay maaring umepektibo kung maayos ang mga rekesitos nito. Labanan din ang solusyon subalit mapayapang tinig ng tao sa balota sa pamamagitan ng Plebesito at Prinsipyo ng Demokrasya ang malayang pagpili na kinakabilangan ng lahat at hindi ang liderato lamang. Hindi na kinakailangan pang humawak ng baril ng mga tao at ayudahan ang nauna nang nakikipaglaban upang pairalin ng pulitikang pinagkakaisahan kung madadaan naman ito sa balota sa pamamagitan nga lamang ng Plebesito kung saan ay pwede pang maniwala tayo ng parehas na laban. Gayunpaman ay pagisipan pa ang ibat–ibang options maliban sa nakahain ng mga draft sa Peace table upang humantong sa sulosyon and malabong mangyaring pagkakaisa at may awa ang diyos upang matuklasan natin yan gaya ng aking nabagngit may himala ang Diyos hindi man niya daanin ito sa mga Aparisyon ay sa matalinong pagiisip natin ito matuklasan at ipasisip sa atin ito ng Diyos na may lalang, Kung nagkaroon ng Peace Table siguradong may posible sa malabong mangyari. 

Ang Chairperson ng OPPAP na si Secretary Deles ay nagsasabi na May Milagrong dapat mangyari sa Peace Table upang magkasundo at matapos na ang Digmaan at tuldukan ang mga usapin.  Sa aking pananaw at Paniniwala sa Diyos ay talagang may himalang dapat mangyayari upang matigil ang digmaan at patuloy na magkaroon ng kapapaan. Sana’y gumawa ng Himala ang Diyos at aking ipagdadasal sa Diyos at pananampalatayahan ang Himala na unang una Igiya siya ng Diyos upang magi siyang sincero at may puso sa peace Talks sampu ng kasamahan niya at Gobyerno at patigilin ang Gobyerno sa kanilang abusadong pangGO-Gobyerno, etc. mga kaabusaduhan at katiwalian at mali at di parehas na pamamalakad at gaya ng mga madayang pakikipag Peace Talks o illegal na pag detain sa mga representatives ng Panel ng NDF sa Peace Talk ito ay pagpapalala ng Internal Conflict o pagpaparami pa ng mga aanib sa kanila na hihikayat sa tao sa kanilang ginagawang kaabusaduhan na malinaw sa mata ng mga tao ang mali ng gobyerno at hindi pagbabawas ng mga nahuli nilang tao ng NDF at mga pagpaslang nilang pangaabuso gaya ng Tineg ABRA issues at ibat iba pang mga kaabusaduhan.

Kung magmimilagro si Mother Mary ng kapayapaan sa Peace Talk ay sana’y Mag Aparison sya sa pece Table na magkaisa na sila o Bigyan niya ng mapayapang labanan sa Pulitika ang magkabilang panig upang ibigay ang pamumuno sa wastong Pulitika na dapat mamuno sa bansa at kung sinong bibigyan niya ng kaliwanagan na mamuno sa Bayan. At paghimalaang ibigay nya ang Karapatan ng bawat isa sa para masaganang buhay at protektahan niya din dito ang bawat isa at patuloy nyang kaliwanagan sa bawat isa at mananampalataya sa Diyos mula kay Jesus at sa Milagro ni Mother Mary.  I keep faith on it, the Peace in the country and fairness and unity and I hope the lights of God Be with us and the Peace Table be Blessed for the Right move…..    

Ang Human Rights Promotions ay patuloy na nag-Propromote ng Human Rights at IHL sa Internal Armed Conflicts bilang displina sa labanan sa magkabilang panig at lipunan upang pagkaisahan at pairalin ito sa ating pamayanan o lipunan at irespeto ang karapatan ng bawat isa lalo na ang inosenteng mamamayan at suportahan ang Peace Talks hinggil dito. Pagusapan ang mga issues na hindi pagmumulan mga special na opensiba ng bawat isa na napeperwiso ang tao. Patuloy ang pagpropromote ng Human Rights Advocacy ng pagsulong ang Kumprehensibong Human Rights sa Politics at Ecomonics, Social at Culture ating Lipunan at Gobyerno upang ipatupad ito ng Gobyerno at aking Ipinopromote din ito sa CPP-NPA-NDF ang igiit sa Peace Table ang Comprehensive na Human Rights o malawak na saklaw nito upang ipatupad ng GPH.

For the Meaning and Explanation of National Democracy I hope it is understand simply by the Peoples and I hope the People know the National Democracy promote it so it will know by the People to know what is this Politics. The Author of this National Democracy in the Philippines and its supporter Promote it well and explain it well to people to understand it and we hope our explanation in Our Human Rights Promotions directly point out the exact meaning of National Democracy.   

The Human Rights Advocacy are Promoting Human Rights only and we are not making Promotions of Political Line. We recommend Political Line what is good as we see  in Human Rights matter but we do not directly Promoting Political Line.....    

The Lights of Mother Mary and Peace and love and Blessing of God be with us in the Peace Talks.

God and Jesus and Mother Mary lights lights Us……

Human Rights Promotions
Human Rights Promoter



Thursday, November 17, 2011

Bago ang kanyang pagdalo sa 19th ASEAN Summit sa Bali, Indonesia













From the Website of GPH-Government
Links:  http://www.gov.ph/2011/11/17/statement-of-president-aquino-before-departure-for-the-19th-asean-summit-in-indonesia-november-17-2011/


Pahayag
ng
Kagalang-galang Benigno S. Aquino III
Pangulo ng Pilipinas
Bago ang kanyang pagdalo sa 19th ASEAN Summit sa Bali, Indonesia
[Inihayag sa Villamor Airbase noong ika-17 ng Nobyembre 2011]


Vice President Jejomar Binay; His Excellency Yohanes Kristianto Soeryo Legowo, Ambassador of the Republic of Indonesia; members of the Cabinet present; Mayor Tony Calixto; Representative Emi Calixto-Rubiano; Chief of Staff, General Eduardo Oban; Police Director General Nicanor Bartolome; service commanders present; Admiral Ramon Liwag of the Coastguard; fellow workers in government; honored guests; ladies and gentlemen, good morning.

Matapos po ang matagumpay nating pagdalo sa 19th APEC [Asia-Pacific Economic Cooperation] Economic Leaders Meeting sa Hawaii nitong nakaraang linggo, bibiyahe naman po tayo ngayon sa Indonesia upang dumalo sa 19th ASEAN [Association of Southeast Asian Nations] Summit. Bilang isa sa mga tagapagtatag ng organisasyong ito noong 1967, napatunayan na po natin ang halaga ng pagbibigkis ng mga bansa sa Timog-Silangang Asya sa mga aspektong politikal at pangkabuhayan. Lilinangin pa po natin sa pulong na ito ang mayaman nang ugnayan ng mga bansa sa rehiyon, at sama-samang tutugunan ang mga problemang kinakaharap natin sa kasalukuyan.

Kasama ang mga pinuno ng ating mga karatig bayan, tatalakayin po natin ang mga usaping bumabagabag sa rehiyon tulad ng sa kapakanan ng ating migrant workers, trafficking in persons, maritime security, at usaping pangkapayapaan.

Makakasama din natin dito ang mga lider ng iba pang mga bansa gaya ng Tsina, Japan, Korea, India, at Amerika. Susulitin natin ang mga oportunidad na ito upang plantsahin ang anumang gusot sa ating mga bansa at upang patatagin pa ang ating samahan. Sa pakikipagpulong natin sa kanila, paiigtingin po natin ang pagtutulungan natin sa larangan ng maritime security, disaster management, pagsugpo ng mga krimen at terorismo, pangangalaga sa kalikasan, at pakikipagkalakal.

Tiwala tayo sa pagkilala ng buong mundo sa napakagandang pagkakataong mangalakal sa ating bansa, bunsod ng patas at maaliwalas na sistemang pangnegosyong pinaiiral natin sa kasalukuyan. Hindi lang po ang mga negosyante ang makikinabang dito, dahil katumbas ng ipapatayo nilang negosyo ay ang pagbubukas ng oportunidad para sa maraming Pilipinong makapagtrabaho at iangat ang antas ng kanilang pamumuhay.

Ipapaabot din po natin sa Thailand at Cambodia ang ating pakikiramay sa mga biktima ng nangyaring malawakang pagbaha sa kanilang bayan. Alam naman po natin ang hirap at pagdurusa na idinudulot ng ganitong mga kalamidad, lalo pa’t madalas din natin itong maranasan dahil sa kaliwa’t kanang pagbisita ng bagyo sa atin pong bansa. At alam din naman natin na sa mga trahedyang tulad nito, sinusukat ang tibay at tatag ng atin pong bayanihan.

Sa pakikipagtulungan po natin sa ating mga karatig bayan, mapapadali ang pagtugon sa mga problemang nagisnan natin at sa mga umuusbong pang hamon at suliranin sa rehiyon. Sa mga pagkakataon din pong tulad nito, naipapakilala natin ang bagong Pilipinas—malayo sa Pilipinas na binabatikos dahil sa katiwalian at hinahamak ng kahirapan.

Maganda na nga po ang simoy ng hangin sa ating bayan dahil sa malinis nating mga adhikain at mabubuting bunga ng ating pagbabagtas sa tuwid na landas. May tiwala ang mga Pilipino sa ating makabuluhang serbisyo-publiko, at pataas pa nang pataas ang kompiyansa nating umarangkada. Pinapatingkad at pinapalawak po natin ang potensyal ng ating bansa para sa tuloy-tuloy nitong pagbangon at pag-usad. Ipagpapatuloy natin ang puspusang pagsusumikap dito sa ating bayan at sa iba pang bansa upang lalo pang maipakilala ang bagong sigla at umaaliwalas na buhay sa Pilipinas. Sa atin pong pagtutulungan, malayo pa ang ating mararating, at marami tayong maaabot na mga mithiin.
Maraming salamat po. Magandang umaga po sa lahat.





A November 16, 2011 press release from the Department of Foreign Affairs













From the Website of GPH-Government


A November 16, 2011 press release from the Department of Foreign Affairs


Foreign Affairs Secretary Albert F. del Rosario and United States Secretary of State Hillary Rodham Clinton signed the Joint Statement of Principles on the Partnership for Growth (PFG) today in ceremonies at Malacañan Palace.

The signing was witnessed by President Benigno S. Aquino III.

The PFG combines resources of both governments to unlock the constraints to Philippine economic growth.

Under this landmark partnership, the U.S. has mobilized 15 of its agencies to actively engage the Philippine government to draw on their combined technical and institutional resources toward unleashing an economic growth that can lead to a perceptible impact in the economic realities of Filipinos.

“The PFG is a manifestation of the multi-dimensionality of Philippine-U.S. engagement. It also affirms the Aquino administration’s relentless pursuit of a broad-based economic growth towards a direct and perceptible transformation on the quality of life of Filipinos,” Secretary del Rosario said.

Secretary Clinton remarked that “the U.S. values its historic and economic links with the Philippines. By including the Philippines in this dynamic Partnership, the U.S. signals its commitment to an economically stronger Philippines.”

The Philippines is only one of four countries, and the only country in Asia, which was selected by the U.S. to partner with it in this this type of engagement for development. The others are Ghana, El Salvador, and Tanzania.

These pilot countries were chosen due to their sold track record in economic performance, democratic governance, investment in its people, and success on other U.S. government investments.

The PFG is a new initiative of U.S. President Barack Obama’s administration in line with the Policy Directive on Global Development. It emphasizes inclusive  collaboration in a process of joint analysis, joint planning, and joint problem-solving.








Remedies to obstacles or problems in the GPH-NDFP Peace Negotiations

























From the Website of PRWC
Links:  http://theprwcblogs.blogspot.com/2011/11/remedies-to-obstacles-or-problems-in.html#more

Remedies to obstacles or problems in the GPH-NDFP Peace Negotiations


Brief Presentation to Press Conference, Utrecht, The Netherlands

Prof. Jose Maria Sison
NDFP Chief Political Consultant
November 14, 2011

Let me state to you the remedies that have been used or can be used to overcome or solve 10 major obstacles or problems in the GPH-NDFP peace negotiations.

Let me refer quickly to every obstacle or problem and then state the remedy.

1. Problem of diametrically opposite positions in a civil war

Remedy: The Hague Joint Declaration (THJD) makes it possible for the warring parties, GPH and NDFP, to become negotiating parties. It declares that they are guided by mutually acceptable principles of national sovereignty, democracy and social justice and that there shall be no precondition whatsoever to negate the inherent character and purpose of peace negotiations. Both sides keep their respective political integrity in addressing the roots of the armed conflict by negotiating and agreeing on basic social, economic and political reforms.


2. Problem of safety and immunity guarantees

Remedy: The Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees (JASIG) provides the guarantees for both sides. Safety and immunity guarantees are necessary for the negotiators, consultants, staff and other personnel in the peace negotiations. Safety of such persons, documents and other things is necessary before, during and after the peace negotiations. Immunity ensures that they do not become criminally liable for what they utter or do in connection with the peace negotiations.

3. Problem of venue in view of previous bad experience in the 1986 ceasefire talks

Remedy: The JASIG has stipulated foreign neutral venue, with facilitation of foreign governments. During the ceasefire talks and ceasefire agreement in 1986 and early 1987, the NDFP personnel and allies were put under surveillance by enemy intelligence. Afterwards, a number of them were arrested, tortured and killed. Peace negotiations in a foreign venue do not require mobilization of large security forces by the negotiating parties. They are secure and economical for both sides.

4. Problem of orderly meetings and consultations

Remedy: Ground Rules regarding these have been agreed upon. To mention some of the rules, the chairpersons are responsible for the conduct of their respective panels and consultants and they co-preside the formal meetings. The chairpersons of the panels, teams or representatives thereof can engage in informal meetings and consultations to facilitate the formal meetings. The third party facilitator is in charge of hosting and providing necessities for the talks and can attend the formal meetings.

5. Problem of having substantive agenda towards a just and lasting peace

Remedy: THJD requires addressing the roots of the armed conflict by negotiating and forging agreements on basic social, economic and political reforms and sets forth the substantive agenda: Respect for Human Rights and International Humanitarian Law (already done); Social and Economic Reforms; Political and Constitutional Reforms; and End of Hostilities and Disposition of Forces. There is the Joint Agreement on the Formation, Sequence and Operationalization of the Reciprocal Working Committees for making the tentative agreements before finalization by the negotiating panels. After a comprehensive agreement is approved by the panels, it is submitted to their respective principals for approval.

6. Problem of legal and judicial framework

Remedy: The CARHRIHL has used as main frame of reference the international conventions on human rights and international humanitarian law and the negotiating panels adhere to their respective constitutions. The prospective CASER avails of international conventions and the negotiating panels adhere to their respective constitutions. The prospective CAPCR will be guided by international law and will seek to make a new constitution on the basis of the constitutions of the GPH and NDFP and create new political mechanisms. The prospective EHDF will also be guided by international law and by a new constitution agreed upon by the GPH and NDFP.

7. Problem of violations of JASIG and CARHRIHL

Remedy: The NDFP has constantly demanded that justice be rendered to the JASIG-protected negotiating personnel who have been subjected to imprisonment, torture and extrajudicial killings. The refusal of GPH to heed the demand for justice and the immediate release of the JASIG protected prisoners can be a just ground for the NDFP to withdraw from the peace negotiations but still the NDFP continues to demand and wait for the GPH to comply with JASIG. Like the entire people and the human rights, peace and religious organizations, the NDFP is demanding the release of more than 350 political prisoners who have been tortured and imprisoned on trumped up charges of common crimes in violation of CARHRIHL, particularly the Hernandez political offense doctrine. The Aquino regime condones the human rights violations perpetrated under the Arroyo regime and is perpetrating its own. The NDFP has the just ground to withdraw from the peace negotiations because the Aquino regime does not comply with the JASIG and CARHRIHL.

8. Problem of demagogic demands for ceasefire to draw attention away from the roots of the armed conflict

Remedy: NDFP has offered truce and alliance on the basis of a general declaration of common intent in the spirit of encouraging and accelerating the peace negotiations. Such offer is intended by the NDFP to counter the frequent demagogic demand of the GPH which obfuscates the need for addressing the roots of the armed conflict and tries to push the NDFP towards a position of surrender and pacification. But if the GPH seriously takes the offer, then there can be an immediate truce and alliance in general terms that will certainly encourage and accelerate the forging of the three remaining comprehensive agreements on SER, PCR and EHDF.

9. Problem of GPH undermining and seeking to nullify the THJD, the JASIG and even the CARHRIHL

Remedy: NDFP simply has to uphold the existing joint agreements in opposition to the efforts of the GPH to undermine and nullify them. The peace negotiations will not move forward or will even be terminated if the GPH does not remove the clique of clerico-fascists, military hawks and crooks that are in control of the Office of the Presidential Adviser on the Peace Process. Such clique is most responsible for the efforts to cast away the THJD on the false argument that it is a document of perpetual division, that the JASIG does not involve obligations but is only a matter of discretion for the GPH and that the CARHRIHL is not binding and effective, despite the approval of the principals. The current OPAPP has become notorious for attacking existing agreements with the NDFP or with the MILF. It is preoccupying itself with racketeering activities in connivance with certain paramilitary groups like the CPLA and the RPA-ABB which are misrepresented as rebel groups.

10. Problem of the Oplan Bayanihan, including US intervention and interference in the peace negotiations.

Remedy: NDFP exposes the US-designed Oplan Bayanihan as a military campaign plan masquerading as a peace and development campaign. We call on all peace-loving people to demand that the GPH, particularly the Aquino regime, engage in serious peace negotiations and build a just and lasting peace with the NDFP on the agreements already made. 
According to Oplan Bayanihan, the peace negotiations are merely a fig leaf on the naked brute force of the state. The GPH is supposed to use sham peace negotiations if only to reinforce the psywar misrepresentation of the military campaign of suppression as peace and development operations. The NDFP advises the GPH to engage in serious peace negotiations because the revolutionary forces are ready to frustrate the GPH strategy of deception and violence.







Status and obstacles to the resumption of peace negotiations



























From the Website of PRWC
Links:  http://theprwcblogs.blogspot.com/2011/11/status-and-obstacles-to-resumption-of.html#more

Status and obstacles to the resumption of peace negotiations

LUIS G. JALANDONI
Chairperson, NDFP Negotiating Panel
14 November 2011

Since 1969, for 42 years, there has been an armed conflict in the Philippines, between the armed forces of the Government of the Republic of the Philippines (GRP) and the revolutionary forces represented by the National Democratic Front of the Philippines (NDFP).

After the dictator Ferdinand Marcos was overthrown in 1986, ceasefire talks were held in 1986 in Manila, resulting in a 60-day ceasefire agreement. Panels of the GRP and NDFP began talks to set an agenda for substantive peace negotiations. After the massacre of peasants marching for land reform in January 1987, these talks collapsed.

In 1992, preliminary talks were resumed to lay the ground for peace negotiations and gave birth to The Hague Joint Declaration. The formal peace negotiations began in Brussels in 1995. Since 1992, twelve bilateral agreements have been forged between the GRP and the NDFP.

The NDFP engages in peace negotiations in order to address the roots of the armed conflict. Land reform to benefit the peasantry, who comprise 75% of the population of 94 million; national industrialization to develop the backward agrarian economy and harness the rich natural resources; these and other basic reforms are aimed for by the NDFP in the peace talks.

The Hague Joint Declaration of 1992 stipulates the substantive agenda of human rights and international humanitarian law, socio-economic reforms, political and constitutional reforms and end of hostilities and disposition of forces. It is the framework agreement, declaring that principles of national sovereignty, democracy and social justice shall guide the two Parties. Neither Party may impose its constitution. Capitulation may not be demanded.

In 1995, the Joint Agreement on Safety and Immunity Guarantees (JASIG) was signed. This is vitally important because it guarantees safety and immunity to all participants in the peace process from both Parties. The guarantees include safe and unhindered passage in all areas in the Philippines and immunity from surveillance, arrest, detention and other punitive actions.

In 1998, the Comprehensive Agreement on Respect for Human Rights and International Humanitarian Law (CARHRIHL) was completed. This is the first of the four substantive agenda. This requires both Parties to observe the highest standards of HR and IHL, such as those contained in the Geneva Conventions. A Joint Monitoring Committee is mandated by the CARHRIHL to monitor the implementation of CARHRIHL.

All three agreements, as with other agreements, were approved by the respective Principals of both Parties.

In 2001 the Royal Norwegian Government came in as Third Party Facilitator.
Last February 2011, formal peace talks resumed in Norway after almost seven years of impasse under the Arroyo regime. Both Parties agreed that all or most of the 17 NDFP Consultants detained by the GRP/GPH in violation of the JASIG must be released.
GPH refusal to release them has been a major obstacle to resumption of peace talks because without compliance with JASIG, the panelists and consultants cannot function. Respect for JASIG is needed to build confidence.

The next talks aim to take up socio-economic, political and constitutional reforms.
An offer of the NDFP for alliance and truce, presented last January, has so far no adequate and concrete response from GPH President Aquino. The offer is based on a 10-point program expressing the fundamental aspirations of the Filipino people for land reform, national industrialization, genuine national independence and democracy.

A very serious obstacle is the GPH's undermining of basic bilateral agreements. In February, the GPH Panel, for the first time ever, attacked The Hague Joint Declaration as a document of perpetual division. It has also declared that the JASIG does not require compliance. It is only at their whim that they shall release detained NDFP consultants covered by the JASIG. It refuses to release the 350 political prisoners in accordance with the clear directive of the CARHRIHL.

Instead of complying with basic agreements, the GPH engages in continuous, vicious, deceptive and even simplistic propaganda attacks against the NDFP and avoids or refuses to seriously sit down and tackle the questions and issues on social, economic and political reforms. It perpetrates widespread human rights violations and has not effectively staved off the climate of impunity.

A huge obstacle is the US government. Its Counter Insurgency Guide of 2009 is followed by the Aquino regime in its Internal Security Plan, Oplan Bayanihan. This aims to militarily defeat the New People's Army through the triad concept of combat, intelligence and civil-military operations. Furthermore, the US stations interventionist troops in the Philippines.

The NDFP is firmly committed to pursue peace negotiations that address the roots of the armed conflict. It is determined to overcome the problems and difficulties with effective remedies. It is resolute in its decision to carry forward the people's struggle for national and social liberation.